PreBötzinger Kompleksi nedir? Anatomi ve fonksiyonlar
Genel bir kural olarak, istirahat halindeki yetişkin bir insan, dakikada oniki ve onsekiz nefes arasında bir oranda nefes alır. Solunum yaşamımızın temelidir, hayatlarımız boyunca sürekli bilinçli bir şekilde yürüttüğümüz bir süreç.
Ama bizden sorumlu olan kim? Vücudumuzun hangi kısmı bu temel işlevi yerine getirmemize neden oluyor? Cevap, özellikle preBötzinger kompleksinde medulla oblongatada bulunur. .
PreBötzinger kompleksi: açıklama ve temel konum
PreBötzinger kompleksi, medulla oblongata veya medulla oblongata'da yer alan bir dizi nöron ağıdır. Özellikle ventromedial kısmında, beyin sapının bir bölümünü oluşturur. Bu nöral ağ, her iki yarıkürede de, bilateral ve simetrik bir yapı olarak ortaya çıkar. Omurilik ile bağlantılıdır ve solunum ritminin üretimi ve korunması için gerekli olan temeldir.
Özellikle 1991 yılında, yakın zamanda lokalize bir yapıdır ve etkileşimleri yoluyla solunum döngüsünün doğuşu ve ritmikliğine izin veren farklı tiplerde nöronlar bulmuştur. Her iki yarıkürenin preBötzinger kompleksleri, senkronize olmak için iletişim kursalar da kısmen bağımsız olarak işlev görmektedir.
Ana fonksiyonları
Bu yapı hala az bilinmesine rağmen birkaç önemli işlev ona atfediliyor .
1. Temel solunum ritmi
PreBötzinger kompleksi, bizi hayatta tutan temel bir elementtir ve yaralanması, solunum depresyonu nedeniyle ölüme neden olabilir. Ana işlevi solunum ritmi üretimi ve yönetimi .
2. Çevresel ihtiyaçlara yönelik solunum yeterliliği
Beynin diğer bölgeleriyle etkileşim, preBötzinger kompleksine Solunum hızını çevresel ihtiyaçlara göre düzenler . Örneğin, spor yaparsak, nefesimiz hızlanır.
3. Oksijen seviyesi alımı
Bu kompleksin ve bağlantılarının organizmadaki oksijen seviyesine göre tespit edip hareket edebildiği tespit edilmiştir. Örneğin, eğer boğuluyorsak, solunum oranımız hızlanır. Çünkü vücut hayatta kalmak için gerekli oksijeni elde etmeye çalışır.
Bilinmeyen bir eylem mekanizması
Bu yapının işleyiş şekli hala tam olarak anlaşılamamıştır, ancak kemirgenlerle yapılan deneyler ile hormon nörokinin-1'in ve nörotransmitterlerin etkisinin reseptöre bağlı olduğu gösterilmiştir.
Nöronların “kalp pili” (kalp atış hızı ile olana benzer), bazı voltaj bağımlı ve diğerlerinden bağımsız olarak var olduğu gözlemlenmiştir. Kesin işleyiş halen tartışılmakta olup, sodyum bağımlısı yoluyla aksiyon potansiyelleri emisyonuna izin vererek, gerilim bağımlılarının solunum oranının oluşumuna en çok bağlı olduğu düşünülmektedir.
Her durumda daha fazla ampirik destek ile yapılan hipotez, nöronların eyleminin ve ritmin oluşturulmasına izin veren etkileşimlerinin eylemi olduğunu gösteren şeydir. Tek bir nöron tipinin aktivitesi değil, etkileşimin sonucu olarak.
Bu bölgenin tam işleyişini bilmek, derinleşmek için bir çalışma alanı olmak için çok daha fazla araştırma gereklidir.
Nörotransmiterler dahil
Bu alanda daha fazla etkiye sahip olan nörotransmitterlere ilişkin olarak, Bötzinger öncesi kompleksin solunum yapmasına izin vererek hareket etmesi için glutamaterjik aktivitenin gerekli olduğu düşünülmüştür. Spesifik olarak, NMDA reseptörlerinin sürece katılması da olsa (bu, bazı çalışmalarda NMDA'ların modifikasyonunun gerçek değişimler yaratmadığı ve sonuç olarak görülmediği gerçeğine rağmen, bu, öncü rolü oynayan AMPA reseptörlerinin aktivitesidir. esansiyel). Bu inhibisyon, solunum oranının kesilmesine neden olurken, agonistlerin kullanımı bunun bir artışına neden olur. .
Solunum hızını azaltmak söz konusu olduğunda, en çok hareket eden nörotransmiterler GABA ve glisindir.
Yukarıdakilere ek olarak, bu yapı yoluyla solunum oranını etkileyen başka nörotransmiterler de vardır. Solunum ritminin doğuşuna doğrudan katılmamalarına rağmen, onu modüle ederler. Örnekler serotonin, adenosin trifosfat veya ATP, P maddesi, somatostatin, noradrenalin, opioidler ve asetilkolindir. Birçok madde ve ilacın solunum oranının değişmesine neden olmasının nedeni budur.
Akılda tutulması gereken bir husus da, duygular, salgılanan nörotransmitterlerin bu alandaki etkisinden dolayı, solunum hızı üzerinde de önemli bir etkiye sahip olmasıdır. Örneğin, sinirlilik veya anksiyete yaşanması durumunda, solunum oranındaki artış gözlenir, oysa umutsuzluk ve depresyon karşısında yavaşlama eğilimi gösterir.
Yaralanmanın bu bölgedeki etkileri
PreBötzinger kompleksi solunum kontrolünde yer alan tek unsur olmasa da, günümüzde bu düzenlemeyi düzenleyen ana unsur olarak kabul edilmektedir. Bu bölgedeki değişiklikler, solunum güçlendirme veya depresyon gibi farklı büyüklükteki sonuçlara neden olabilir. Ve bu konjenital yaralanmalar, travma, kardiyovasküler kazalar veya psikoaktif maddelerin yönetiminden kaynaklanabilir. Aşırı durumlarda, hastanın ölümüne yol açabilir.
Lewy cisimcikli demansı olan kişilerin postmortem analizinde veya atrofide genellikle, yukarıda bahsedilen nörokinin-1'e tepki gösteren nöronların popülasyonunda bir azalma görülmüştür, bu da bu hastalıklarda solunum rahatsızlıklarının varlığını açıklayabilir.
Bibliyografik referanslar:
- Beltran-Parrazal, L .; Meza-Andrade, R; García-García, F .; Toledo, R .; Manzo-J; Morgado-Valle, C. (2012). Solunum ritmi oluşumunun merkezi mekanizmaları. Tıp dergisi. Beyin mekanizmaları. Veracruzana Üniversitesi, Meksika.
- García, L .; Rodriguez, O. ve Rodriguez, O.B. (2011). Solunum regülasyonu: Kontrol sisteminin morfonksiyonel organizasyonu. Tıp Bilimleri Üniversitesi. Santiago de Cuba.
- Muñoz-Ortiz, J .; Muñoz-Ortiz, E; López-Meraz, M.L .; Beltran-Parrazai, L. ve Morgado-Valle, C. (2016). Bötzinger öncesi kompleks: Solunum ritminin üretilmesi ve modülasyonu. Elsevier. İspanyol Nöroloji Derneği.
- Ramirez, J.M .; Doi, A .; García, A.J .; Elsen, F.P .; Koch, H. & Wei, A.D. (2012). Solunumun Hücresel Yapı Taşları. Kapsamlı Fizyoloji; 2 (4): 2683-2731
